yaraketelaars.reismee.nl

Piha, Muriwai, Whangarei, Raglan, Rotorua en Tauranga

Mijn laatste blog is alweer bijna 2 maanden geleden dus ik zal jullie maar weer eens op de hoogte houden!

Ik schreef in mijn vorige blog dat ik graag naar Piha wilde gaan en dat heb ik ook gedaan.

Verder heb ik een trip gemaakt naar Muriwai (een mooi plaatsje aan de westkust) en naar Whangarei, dit was met een Nederlands meisje, Renee. We hebben die dag allebei voor het eerst auto gereden aan de linkerkant van de weg. Nadat we een paar keer bijna van de weg af reden, voelden we ons tóch wat zekerder op de weg. Whangarei is ten noorden vanaf Auckland. We hadden daar een overnachting geboekt omdat het in totaal 6 uur rijden was. Onderweg kwamen we nog een Nederlands winkeltje tegen met drop, hagelslag, beschuit, stroopwafels en niet te vergeten: échte lekkere kaas! Toen we in Whangarei aankwamen, zijn we naar de watervallen geweest en hebben we een echte Kiwi gezien (een vogel die bijna niet meer voorkomt en alleen in Nieuw-Zeeland leeft).

Ondertussen werkte ik nog steeds bij de Crab Shack en heb daar nog een week langer gewerkt dan ik gepland had.

22 september, daar ging ik dan, weg van m'n vertrouwde stadje Auckland, weg van alle toffe mensen die ik had leren kennen, weg van m'n favoriete club Habanas en weg van alle lieve collega's die ik had.

Ik vertrok naar Raglan, een plaats die bekend staat om de goede golven. In Raglan heb ik surflessen gehad en ben daar uiteindelijk 1 week gebleven om te oefenen en de omgeving te verkennen.

Ik ging door naar Rotorua met natuurlijk een tussenstop bij de Waitomo Caves. Hier heb ik een excursie gedaan door de grotten en heb er veel glow-worms gezien. De glow-worms had ik eerder al gezien in de natuur, vlakbij mijn eerste hostel in Raglan. Maar nog nooit zoveel bij elkaar, zoals in de Waitomo Caves!

Rotorua staat ook wel bekend als de stink stad van Nieuw-Zeeland, door al de geisers in de stad komt er een vreselijke lucht vrij. Maar.... Het was er ook echt prachtig. Ook hier heb ik weer met een paar anderen een auto gehuurd en zijn we naar het nationale park Wai-O-Tapu geweest, dat was zo mooi!

In Rotorua heb ik ook de 'Okere Falls' (watervallen) gezien en ben ik naar de 'Mud Pools' geweest. Daar kookt de modder, bijzonder om te zien. Later die dag zijn we naar een natuurlijke rivier geweest, waar we in gezwommen hebben. Dit was een gratis verwen dagje want het water was heerlijk warm en we hadden wat modder (gekregen van de lokale mensen die modder meegenomen hadden bij de 'Mud Pools') op ons gezicht gesmeerd, blijkbaar hadden we wel voor 100 NZD modder op ons gezicht, bizar..

Na een korte week ben ik verder gegaan naar Tauranga, dat ligt in de Bay of Islands, aan de oostkust. Daar ben ik op het moment en werk ik in het hostel als housekeeping voor gratis accomodatie en heb een paar weken bij een Engelse pub (Crown and Badger) gewerkt. Bij de pub hebben ze het helaas niet druk genoeg dus heb ik daar nu al een tijd niet gewerkt. Ik ben op zoek naar een ander baantje maar hoop stiekem nog dat er iemand uitvalt bij de pub en dat ik daar aan de slag kan.

Verder geniet ik hier van m'n 'rustige' leventje. Dat is helaas niet altijd even rustig en relaxed als ik hierboven beschrijf..

Eind oktober is er iets vreselijks gebeurd. Een Duitse jongen, Jasper, is overleden bij een auto-ongeluk. Hij verbleef in het hostel en had hier veel vrienden, iedereen kende hem. Ik had de week van tevoren zelfs nog beerpong gespeeld met hem, onwerkelijk, het valt nog steeds niet te bevatten wat er gebeurd is. Er hing een rouw sfeer in het hostel. Het was zo bijzonder hoe iedereen er voor elkaar was. Hoe iedereen steun zocht bij elkaar, en nog steeds doet. De meeste van de groep verspreiden zich over Nieuw-Zeeland om door te gaan met hun reis en om ergens anders werk te zoeken. Maar met kerst.... Dan moet je samen zijn met 'familie'/mensen waar je om geeft en waar mensen zijn die om jou geven. Iedereen van de groep probeert terug te komen naar het hostel.

Er was een aardbeving in Nieuw-Zeeland. Het was op maandag 14 november om 00:02 uur en ik lag in bed. Ik slaap op een kamer, samen met Renee. Onze bedden begonnen te shaken en Renee vroeg aan mij: 'Voel jij dat ook? Is dat een aardbeving?' Dus ik sprong op en zag ook dat de kleerhangers in de kast flink bewogen. We liepen/renden naar buiten en voelden daar de grond ook trillen. Gelukkig was Malvin er, een huisgenootje, die dit ooit eerder meegemaakt had. Zij kon ons vertellen dat het veilig was om weer naar binnen te gaan. We zijn daarna gaan slapen en hebben geen naschokken meer gevoeld. Gelukkig zijn ook m'n vrienden die ik eerder heb leren kennen in Nieuw-Zeeland veilig!

Zoals ik al zei, ik kan in een blog wel uitleggen wat ik gedaan heb en wat ik meegemaakt heb, maar er zijn zo veel dingen die ik niet kan uitleggen. Bijvoorbeeld hoe vertrouwd iets of iemand voelt na een korte tijd, alle andere backpackers die in hetzelfde schuitje zitten, het relaxen met een stok kaarten, het echt geven om de andere reizigers, hoe fijn het is om eens op een dag een moment voor mezelf te hebben door bijvoorbeeld alleen erop uit te gaan, hoe iedereen elkaar helpt met zijn/haar eigen problemen zonder elkaar goed te kennen, het langer maken van m'n eigen bucketlist door alle verhalen van anderen, het genieten zonder WiFi, het leren van een andere taal, het afspreken met backpackers die ik eerder ontmoet heb, het afscheid nemen van vrienden die je gemaakt hebt en niet wetende of je ze nog vaker gaat zien op andere plekken, je telefoon waarop overdag in de eerste weken niks te zien was, aangezien iedereen thuis slaapt, maar nu roodgloeiend staat van de berichten van m'n reis vrienden, zo kan ik nog wel even doorgaan..

Mijn reisplannen zijn nog wel een beetje veranderd. Ik wil hier graag 1 jaar blijven i.p.v. 7 maanden, ik zou eigenlijk naar Australië en Azië gaan maar dat blijft voorlopig nog even op mijn lijstje staan. Nieuw-Zeeland is te mooi om het visum niet optimaal te gebruiken!

Heel veel liefs xxx

Auckland

Het zal geen chronologische volgorde worden, want ik weet niet waar ik moet beginnen..

Ten eerste zijn mijn plannen veranderd ten opzichte van mijn vorige blog. Ik wilde graag de eerste 2 weken ongeveer in Auckland blijven en dan naar het Noorden reizen. Nu ben ik nog steeds in Auckland en heb zelfs een baantje.

Voordat ik een baantje had, ben ik nog samen met Paula naar Mount Eden geweest, een oude vulkaan met een prachtig uitzicht over Auckland. Het was ongeveer een half uurtje lopen vanaf Queen Street, waar ook mijn hostel is, in het midden van de stad.

We gaan hier ook vaak stappen en tijdens het stappen, hadden we een jongen, Ankit, ontmoet die hier woont in Auckland en verschillende contacten heeft in de stad. De volgende ochtend hadden we met hem afgesproken om naar een aantal restaurants te gaan om ons cv af te geven. Nog geen uur later kreeg ik een berichtje of dat ik terug wilde komen om het te hebben over een baantje in de keuken, in de afwas. Ik had besloten om het te doen en nu werk ik full-time bij Crab Shack, een restaurant aan de haven, voor 4 weken.

Nadat ik de eerste week gewerkt had, was ik vrij op zaterdag, zondag en maandag en wilde ik graag een trip plannen naar het Noorden. Ik ben naar het IEP kantoor gegaan en ze zeiden dat ik met de Stray bus naar Paihia kon gaan en dan ook een dagje naar Cape Reinga, het noordelijkste puntje van het Noordereiland. Zo gezegd, zo geboekt..

Vrijdag werd ik eerst nog verplicht om mee te gaan naar level 6, een bar in het hostel. Toen we daar waren, werden we gevraagd om die avond mee te doen met een bierpong in ‘Havanas’, een club onder het hostel waar we vaak te vinden zijn. Ik had gezegd: ‘Wanneer we de bierpong winnen, blijf ik de hele avond!’. En ja hoor.. we wonnen…… De volgende ochtend moest ik om 06:00 uur op om om 07:30 de bus te pakken naar het Noorden.

De volgende ochtend stond ik paraat om naar het Noorden te gaan. We reden naar Paihia en hadden nog vele tussenstops onderweg, bijvoorbeeld het Kauri park (met hele grote bomen), Mangawhai (een mooi plaatsje aan het water). Om ongeveer 14:00 uur kwamen we aan in Paihia en gingen we inchecken in het hostel, het was echt prachtig daar.

Zondag gingen we om 07:15 met de bus naar Cape Reinga met tussenstops in Okaihau (Puketi forest), Taipa en Pukenui. Cape Reinga is het Noordelijkste puntje met een vuurtoren en een heel mooi uitzicht over de blauwe stranden en de Bergen. Op de terug weg gingen we nog sandboarden en dat was echt leuk!

De volgende dag toen we terug waren in Paihia hebben we met de helft van de groep een boottocht gemaakt in de Bay of Islands. De bedoeling was om ook dolfijnen te spotten maar die hebben we helaas niet gezien, toch was het echt een leuke tocht!

Toen ik, maandagavond, terug kwam in Auckland hadden we eerst een meeting met iedereen die reist met Stray en daarna had ik afgesproken met Antonia en Paula want het was de laatste avond dat zij in Auckland verbleven. Zij hadden geen baantje gevonden en hebben een eigen auto dus wilden graag verder reizen.
De volgende ochtend toen ze weg waren bedacht ik me dat mijn maatjes niet meer zo dicht in de buurt zijn. Ik ben zeker niet alleen want ik ken genoeg anderen in het hostel waar ik leuke dingen mee kan gaan doen en ik heb tenslotte mijn baantje waar ik het druk mee heb.

Komend weekend ben ik vrij en wil ik graag naar Piha gaan, daar overnachten, en de Kitekite falls zien.

De foto's zet ik morgen erop!

Ik vermaak me hier de komende 7,5 maand nog wel :)

Heel veel liefs xxx

Eerste dagen in Auckland

Nou……. Ik ben donderdag aangekomen in Auckland maar daarvoor heb ik ook al heel wat meegemaakt.

We vertrokkenmaandagavonden het afscheid nemen van Tom, papa en mama viel mee. We kwamen om ongeveer14:30 uuraan in Dubai en 3 uur later vlogen we door naar Singapore, dit was ook een vlucht van 7 uur. We waren met de groep die ik van tevoren al een keer ontmoet had.
Op het vliegveld werden we opgehaald door een meneer die ook voor Travel Active werkte. Hij bracht ons naar het hotel en van hem kregen we de volgende dagom 14:00 uureen stadstour. Van tevoren zijn we nog naar een winkelcentrum gegaan en hebben we de tram gepakt naar de stad om daar alvast wat van te zien. Toen we in de stad liepen, zagen we er blijkbaar heel verdwaald uit want een aardige meneer vroeg aan ons of hij ons kon helpen met het wijzen van de weg.
Even daarna ging het al mis, toen we de tram naar het hotel wilden pakken, stapten we bij de verkeerde halte uit waardoor we een nieuw ticket moesten kopen en bijna te laat waren voor de stadstour. Met de stadstour hebben we veel dingen gezien, zoals Little India, China town, Buddha Tooth Relic Temple (hier moesten we onze petten af doen en onze blote benen bedekken), Merilon Park (een belangrijk stambeeld van Singapore van een leeuw, Gardens at Marina South (dat was een heel mooi park) en hebben we een typische Singaporese lunch en dessert op!

Overal hing er in Singapore: 'Happy birthday Singapore', dus ik vroeg aan onze gids waarom dat was. Dat is omdat9 augustus, 51 jaar geleden, Singapore onafhankelijk geworden is!

Hierna gingen we terug naar het vliegveld omdat we verder vlogen naar Sydney.

In Sydney bleef de rest van de groep van Travel Active en ging ik verder naar Auckland. Ik vond het wel spannend om alleen te verder te gaan en om alleen in zo'n grote stad te beginnen.. Toen ik in de gate zat, had ik een Duits meisje ontmoet die mij al wat gerust stelde over het backpacken in het algemeen. Toen we geland waren, wachtte zij ook op mij om samen de bus naar de stad te pakken. In het vliegtuig zat ik niet naast haar maar naast een andere aardige meneer die zelf in Auckland woonde. Ik sprak met hem en hij zag dat ik zenuwachtig was en gaf me zijn kaartje zodat ik hem kon bellen als dat nodig zou zijn, super aardig!

Even later kwam ik aan in Auckland, de buschauffeur gaf aan wanneer ik uit moest stappen. Daar liep ik dan met volle bepakking in een onbekende stad heel verdwaald rond want ik kon m'n hostel niet vinden. Ik vroeg het aan 3 mensen en allemaal waren ze heel behulpzaam, de laatste liep zelfs mee naar binnen in het hostel en liep weer terug toen we bij de receptie aankwamen.

Incheckt bla bla bla en naar de kamer, daar verbleven al 3 Duitse meisjes en 1 Franse jongen. De 2 Duitse meisjes vertrokken naar een andere kamer. Zo, vrienden gemaakt.. Dat gaat zo simpel hier.

De 2e dag had ik een oriëntatie dag. Ik kreeg mijn Nieuw-Zeelands bankrekeningnummer, telefoonnummer (ik ben nog steeds te bereiken op mijn Nederlandse nummer) en veel informatie over de omgeving en activiteiten die er te doen zijn. Heel interessant!

De 3e dag dat ik hier was, stond ik met een Duits meisje in de lift, om naar het ontbijt te gaan en sprak een jongen uit Brazilië ons aan en de volgende dag gingen we met z'n drieën naar Auckland Sealife, Art Gallery en naar een park en dat was heel gezellig.

Zaterdagavondzijn we op stap gegaan met z'n allen (3 Duitse meisjes, 1 Franse jongen en 1 Braziliaanse jongen), we hebben toen ook zo veel andere mensen ontmoet dus we waren met een hele groep op stap! Echt tof!

De volgende dag hadden we een rustig dagje omdat we allemaal moe waren. We hebben wel voor het eerst zelf gekookt, het was pasta geworden, lekker makkelijk.

In het hostel hebben ze trouwens echt alles; een keuken, een wasruimte, banken, een bar, een ontbijtzaal en niet te vergeten: heel veel leuke, aardige backpackers!

Ik zal de komende week nog in Auckland blijven en daarna ga ik, denk ik, naar het noorden. Maar wie weet, ik zie wel!

Ik wil nog even zeggen dat dit de beste keuze uit m'n leven geweest is, het is hier super leuk en zit super goed in m'n vel :)

Heel veel liefs vanuit de andere kant van de aardbol

Een nieuw avontuur

Vandaag (mijn verjaardag) over precies 2 weken begin ik aan een nieuw avontuur. Die dag, 1 augustus, vlieg ik om 21:50 naar de andere kant van de wereld: Nieuw-Zeeland. Wel kom ik daar 4 augustus pas aan want we vliegen via Dubai, Singapore (daar hebben we nog 1 overnachting en een dag, een stadstour) en Sydney.
Ik ga met een organisatie, Travel Active, waarmee ik ook naar Ghana geweest ben, dus dat is lekker vertrouwd. De organisatie biedt reizen aan naar Australië en Nieuw-Zeeland. Van de groep van 1 augustus ben ik de enige die naar Nieuw-Zeeland gaat en vlieg ik in mijn eentje van Sydney naar Auckland. In Auckland is het eerste hostel, door de organisatie, al geregeld en zijn er ook 3 oriëntatiedagen waar ik veel zal leren over de mensen, de werkgelegenheid en het regelen van verschillende dingen zoals een Nieuw-Zeelands bankrekeningnummer.

In Nieuw-Zeeland blijf ik 7,5 maand en ga ik ook werk zoeken. Ik ben zelf ook heel benieuwd waar ik terecht ga komen..
Na Nieuw-Zeeland ga ik voor 6 weken naar Australië. Hier ga ik vanaf Melbourne naar Cairns dus de Zuidoost kust ontdekken.
Eind april vlieg ik weer van Cairns naar Denpasar, Bali, en ga ik 3 maanden rondreizen in Azië. Ik vlieg rond 1 augustus 2017 weer terug vanaf Bangkok naar Schiphol. De landen die ik graag wil zien in Azië zijn: Indonesië, Maleisië, Cambodja, Vietnam, Laos, Myanmar en Thailand.

Met de voorbereidingen ben ik al een heel eind, het ticket is geregeld, het visum, de verzekeringen, het internationale rijbewijs, inentingen heb ik gehad, een buspas heb ik gekocht voor in Nieuw-Zeeland en uiteraard staat mijn backpack al te shinen in mijn kamer, deze moet nog wel ingepakt worden..


Hopelijk schrijf ik snel een nieuwe blog maar dan vanuit het mooie Nieuw-Zeeland!

Papa en mama in Oostenrijk

Papa en mama zijn weer een weekje op bezoek geweest, jippieeeeee
Op zondag 21 september zijn ze hier aangekomen, en zijn een weekje verbleven op het park zelf bij Landal Bad Kleinkirchheim.
Ik keek er natuurlijk weer heel erg naar uit om ze weer te zien, want weer is het 2 maanden geleden dat ik ze gezien had.
Op zondagavond, na een lange reis, waren ze hier. We zijn die avond met papa, mama en Marlotte gezellig uit eten geweest bij de Einkehr.
Maandag moest ik nog een dagje werken op het park, maar zijn papa en mama met de traktortaxi omhoog gereden, bij de Unterwirt Hütte iets gegeten, en naar beneden gelopen.Ze hadden een heerlijk dagje gelopen, en ik een dagje gewerkt. Die avond heb ik bij papa en mama in het appartement geslapen.
Dinsdag waren onze plannen om naar de Raggaschlucht te gaan, en om naar de Mölltaler Gletscher te gaan. Als eerst zijn we naar de Mölltaler Gletscher gereden maar helaas was die gesloten doordat er een te harde wind stond, en dat gevaarlijk zou zijn als we op 3000 meter hoogte zouden zijn. Gelukkig hadden we nog een tweede optie, de Raggaschlucht. De Raggaschlucht was echt gaaf, we liepen op een houten brug, gemaakt naast een kloof. Haha.. Dit is wel erg, ik wist wel wat het woord 'schlucht' betekent maar ik kon niet op het woord in het Nederlands komen. Dan is Google Translate ook nog wel eens makkelijk om van het Duits naar het Nederlands te vertalen, KLOOF, dat was het woord wat ik zocht.
Maar de Raggaschlucht was ook zeker de moeite waard om langer dan 1 uur in de auto te zitten. Nadat we heerlijk gewandeld hadden bij de Raggaschlucht, zijn we doorgereden naar de stad Villach, in Villach hebben we even op het terras gezeten, en daarna zijn we door gereden naar Bad Kleinkirchheim. In de avond zijn we met z'n 3e uit eten gegaan bij 'die Tränke', een leuk restaurantje wat een collega van mij aangeraden had, om daar te gaan eten, en om dan wel Flammkuchen te gaan eten. We hadden dat besteld en vonden het heerlijk, dat zijn een soort pizza's maar dan met een lekkerdere bodem, en zonder tomatensaus. Ik weet eigenlijk niet of dat je die in Nederland ook ergens kan bestellen in een restaurant maar ik geloof van niet. Toen zijn we naar het park gelopen en heb ik bij papa en mama in het appartement geslapen.
Toen was het woensdag, we zijn om ongeveer 5 uur opgestaan en om kwart voor 6 zaten we in de auto naar Villach, waar we met de bus verder gingen naar Venetië. In Venetië hebben we vooral veel winkeltjes gezien, straatjes gezien, veel gelopen, veel met de taxiboot meegevaren, en veel leuke terrasjes gezien, ook ons tweede dagje zag er ongeveer zo uit, heeeerlijk.. We hadden ook echt een mooi, en heel groot, appartement in het midden van Venetië, ideaal.
In Venetië had ik toch een heel ander vakantie gevoel, dan dat ik normaal hier in Oostenrijk voor 'vakantiegevoel' heb. Donderdag in de avond lagen we om ongeveer half 12 weer in ons 'eigen bedje' in BKK. Ik heb echt genoten van deze 2 dagen met papa en mama!
Vrijdag moest ik een dagje werken en waren papa en mama van plan om te gaan wandelen bij de Kaiserburgbahn, een gondellift. Toen ze bij de Kaiserburgbahn stonden, was hij dicht, oeeeeppssssss, had ik kunnen weten.... Ze zijn toen verder gelopen en omhoog gelopen naar de Unterwirt Hütte en weer terug, een hele wandeling hadden ze gemaakt.
In de avond zijn we met papa, mama en Marlotte uit eten geweest in Radenthein. In Radenthein hadden we hartstikke lekker gegeten. Toen we ons bord leeg hadden, kwam er een groep jongeren aanlopen, in Lederhosen, met veel muziek bij zich, veel alcohol bij zich en ze waren allemaal hartstikke vrolijk. De muziek begon, en er liepen 2 jongens op Marlotte en mij af, ze wilden dat we mee gingen dansen.. Nou oke dan.. We konden geen nee zeggen, haha.. Nadat we even gedanst hadden op hun muziek, vonden ze het zo gezellig dat er ongeveer 5 jongeren bij ons aan tafel kwamen zitten, gezellig gekletst, een selfie gemaakt, en toen gingen ze weer door naar het volgende restaurantje. Het was namelijk een traditie, het was die komende zondag 'Kirchtag' in Radenthein dus dat hoorde er allemaal bij. Ik heb hiervan ook de selfie bij mijn foto's geplaatst, want hoe ik dit nu uitleg, lijkt het allemaal heel vreemd.
Die zaterdag wilden papa, mama en ik toch nog naar de Mölltaler Gletscher gaan, we waren toch heel benieuwd hoe dat daarboven eruit zal zien en we waren wel benieuwd naar het skieën en snowboaden in de zomer. Eerst even gebeld of het wel open was, en geluk hadden we, het was gewoon open. We zijn daarheen gereden en zijn omhoog gegaan. Eerst gingen we omhoog met een treintje die door de berg omhoog ging, en daarna gingen we nog verder met een gondellift, hiervan heb ik ook foto's erop staan. Het begon steeds kouder te worden, we waren op meer dan 3000 meter, waar we natuurlijk ook de mensen zagen skieën en snowboarden. Gaaf om te zien in de zomer. We hadden daar ook nog even op het terras gezeten, we zaten daar uit de wind, in een hempje in de zon, heeerlijk..
Toen we weer 'thuis' in BKK waren, zijn we nog bij de Einkehr uit eten geweest en ik heb daarna ook weer bij papa en mama geslapen. Hooooo, ik vergeet nog iets, op zaterdag ochtend hebben papa en mama (en ik) ons appartement nog schoon gemaakt, een grote schoonmaak heeft ons appartementje gehad, nu nog netjes houden en primaaaaa
Zondag ochtend gingen papa en mama rond 10 uur ongeveer weer naar huis, en ik moest die zondag werken. Het afscheid ging ongeveer zo: 'Doeeeeeeeeeei tot over 2 weken'.

Het was weer hartstikke leuk dat papa en mama er waren, ookal is het de tweede keer, dat vind ik juist wel leuk eigenlijk.
Over 2 weekjes ben ik weer thuis in Nederland, en begint ook voor mij het gewone leventje weer, autotheorie leren, autorijlessen, hockeyen en nog veel meer..
Ik ben nog niet heel erg aan het aftellen want ik zit hier nog steeds prima op mijn plekje.

Tot over 2 weekjes allemaal, veel liefs uit Bad Kleinkirchheim XXX

Grootste verrassing ooit

Vorige week op dinsdag, 12 augustus, kreeg ik bijna een hartverzakking...........
Ik was gewoon een dagje aan het werken bij de receptie. Door het raam in de backoffice zie ik dat er iemand aan kwam lopen dus ik loop rustig naar de frontoffice. Ik zag nog niets want het regende en hij had z'n paraplu voor z'n gezicht.. Hij komt de receptie op z'n gemakje binnen lopen, en ik barst in tranen uit, het is TOM, mijn lieve grote broer stond opeens voor m'n neus in Oostenrijk zonder dat ik er maar iets van af wist.. Echt ongelofelijk was dat, ik kon m'n tranen niet binnen houden, ik was zooo verrast en blij...
Dinsdagavond was er meteen een barbecue op het park voor de gasten dus kon Tom ook gezellig mee eten, super leuk, gezellig, helemaal top, de hele avond moest ik nog wennen aan het idee dat hij er ECHT was. De volgende dag, woensdag, gaan we met het programma hier altijd raften en canyoningen, daar wilden Tom en ik ook wel mee mee doen. We zijn in de ochtend samen gaan raften en in de middag is Tom nog mee gegaan met canyoningen, wat hij hartstikke gaaf vond. Ik moest in de middag even meegaan met het pizza bakken en ik moest een dierenquiz begeleiden. In de avond zijn we met z'n alle, Stef Marlot Maaike en Tom uit eten geweest bij de Einkehr. Daarna hebben Tom en ik nog een paar cocktails gedronken bij Kir Royal, de cocktailbar in het dorp. Toen heb ik bij Tom in het appartement geslapen, ontbeten en zijn we naar Villach geweest. We gingen met de bus, zonder problemen ook nog, naar het winkelcentrum Atrio. Lekker gegeten en veel winkels gezien.. In de avond hebben we, ook even met de kinderen van het park, gevoetbald, getafeltennist en gebiljard onder het genot van een lekker ratler biertje.
De volgende dag zijn we met de Kaiserburg omhoog geweest, daar een Wiener Schnitzel gegeten en weer naar het Landal park gegaan. Tom moest namelijk om 3 uur ongeveer alweer naar Spittal gebracht worden om zijn trein weer te pakken..
Jeeeeeeeetje, wat heb ik onverwachte super gave, leuke dagen gehad met m'n bro!!!!!!

Verder is het weer hier niet zo goed, helaas. Wel soms zonnige dagen maar daarna vaak weer regen.. Over 2 weken is hier het hoogseizoen ook al ongeveer voorbij.
Vandaag hebben Jet, de hoofdreceptioniste, en ik het appartement van papa en mama geboekt voor in September, leuk vooruitzichtje!

Veel liefs uit Bad Kleinkirchheim XXX

Bezoekje in Oostenrijk

Helaas zijn mijn andere reisverhalen en reacties van Ghana en de eerste van Oostenrijk van mijn weblog af omdat er een storing was bij ReisMee.
Maar nu weer een nieuwe update vanuit Oostenrijk, het hoogseizoen is hier al begonnen. Elke dag activiteiten, meer aankomsten op vrijdag, zaterdag en maandag, alleen maar meer gezelligheid op het park..
Maaaaaaar ik heb dus speciaal bezoek gehad hier, MIJN OUDERS! Dinsdag rond 3 uur zijn ze aangekomen hier in Karintië en hadden we meteen kinderdisco en een lekkere barbecue op het park en hadden we ook tijd om even bij te kletsen en om iedereen aan papa en mama voor te stellen.

Iedere dag ging ik broodjes halen om bij papa en mama te ontbijten. Dinsdag zijn we een rondje gaan lopen door het dorp en hebben we alvast taart besteld voor mijn verjaardag.

Woensdagochtend zijn we om 9.00 uur met de gasten van het park gaan raften en waren pas in de middag terug op het park. Ik moest toen nog een paar uurtjes werken.Om half 6 begon er een dierenquiz die ik moest begeleiden, daarna heb ik de huisjes van het parklaten zien aan papa en mama en lekker uit eten geweest met Marlot, Stef en Maaike bij de Einkehr. Ook maakten we in de avond een kampvuur voor de kinderen op het park, dat vinden ze namelijk helemaal geweldig, en wij zelf ook haha.
De dag erna, op donderdag hebben we weer lekker ontbeten en gingen we met Stef, papa en mama en twee gasten 'nordic walking', het was een flinke wandeling geworden, maar wel heel mooi.Ook zijn wenaar een dierentuin gegaan en daar weer gewandeld.'s Middags was er weer een kinderdisco in de bolloclub. In de avond zijn we naar de Piramide Kogel geweest, een uitkijktoren hier een uurtje vandaan, super mooi was het. Ik zal ook nog wat foto's daarvan op mijn blog zetten.

Toen... MIJN 18e VERJAARDAG IN OOSTENRIJK MET MIJN LIEVE PAPA EN MAMA... Wat wil je nog meer? We hebben hartstikke genoten die dag en ik heb me ook echt jarig gevoeld. Ik werd al wakker en de slingers hingen in het huisje. We gingen de taart ophalen en met het personeel taart eten. Ook voor de kinderen op het park hadden we cake meegenomen, hartstikke leuk vonden ze dat. We zijn die dag met de Brunnachbahn , een gondellift,naar het panoramarestaturant geweest en hebben daar ook lekker kaiserschmarren gegeten.Toen gingen we naar Döbriach, een 'strand' plaats, heeeerlijk. En we zijn naar het ' verjaardagsterras' geweest, zie foto's... Elke keer dat we even op het park waren, kwamen er gasten naar me toe om me te feliciteren. Het leek wel alsof er een briefje in de welkomsmappen zat dat ik op vrijdag jarig was, iedereen wist het! Ook ben ik door George, de parkmanager, Stef, Marlotte en Maaike nog verrast met cadeautjes.

Zaterdag hebben we de Nockalmstrasse gereden, een panoramastraat en in de middag zijn we met de rondvaartboot over Millstäter See geweest, uit eten geweest en bij de Einkehr op het terras gezeten. En zondags moesten we dan toch 'afscheid' nemen voor de volgende 2 maanden dat we elkaar alleen via Skype kunnen zien. Tot mijn eigen verbazing ging dat nog best wel goed. Het went toch wel weer snel dat ze er niet zijn omdat ik hiervoor ook 2 maanden zonder ze ben geweest. Wel heb ik zooo genoten van dit bezoek uit Biest-Houtakker..
Ik vermaak me hier nog wel de komende 3 maanden!

Veel groetjes en liefs uit Bad Kleinkirchheim

Maandje in Karintië

Het went hier hartstikke snel, en de tijd gaat sneller dan verwacht. Ik zit hier namelijk al langer dan een maand.
Ik werk hier 5 dagen in de week, het voelt niet als werk omdat ik de werkzaamheden heel leuk vind. De dagen beginnen om 8 uur en dan doen we nog vooral receptie. In de ochtend brengen we de broodjes naar de appartementen en hangen we het weer en de activiteit van de volgende dag op in de appartementencomplexen. We bereiden de aankomsten voor, de meeste zijn op vrijdag en zaterdag. We mogen o.a. de mensen in- en uitchecken, de aankomsten invoeren in de computer, telefoon aannemen, animatieprogramma maken, eigen rooster maken, dingen rondbrengen (zoals Das Wetter en Und Morgen, Halbzeit en Stamgästen), rekeningen betalen van de gasten, informatiemappen maken, klachten aannemen, Meldeschein invullen, Kärnten-kaarten en BKK-kaarten maken en afrekenen en de kassa maken.
Nu begint het drukker te worden dus de animatie kan ook beginnen. Afgelopen dinsdag was voor het eerst de minidisco. Marlot en ik hadden de dansjes voorbereid, wat achteraf niet nodig was want er waren maar 2 kinderen en toen Bollo de beer kwam, liepen ze allebei meteen naar hun ouders. Kleinere kinderen zijn vaak verlegen of zelfs een beetje bang voor zo'n grote Bollo.
Gisteren hebben we ook een leuke activiteit voor het eerst gedaan, RAFTEN.. Het was echt super leuk, het was geen extreme rafting omdat het raften hier op het park is voor kinderen vanaf 6 jaar. Het was wel echt een super leuke activiteit.Volgende week, hopelijk, gaan we voor het eerst canyoningen. Ik ben heel benieuwd hoe ik dat vind.. We zullen zien.
Ook ben ik er achter, dat ik koken helemaal niet zo leuk vind. Thuis help ik mama soms met koken dus ik dacht hier ook regelmatig een maaltijd te maken. Maar.. het is echt een rot klusje om elke dag te gaan bedenken wat we zullen eten, wat we in huis moeten halen, hoe we het moeten maken, hoe laat we gaan koken bla bla bla..
Ook mijn bed verschonen, wassen, beetje schoonmaken en opruimen moet ik natuurlijk hier doen. Maar zelfs dat went best snel en gaat wel goed. Mijn kamer is een minder grote zooi dan dat mijn kamer thuis wel eens is haha
Het is trouwens ook heel erg leuk om gezellig een praatje te maken met de mensen. Als wij hier bij de Einkehr, een restaurant naast het park, gaan eten, komen we altijd gasten tegen. Echt hartstikke leuk om dan in je vrije tijd ook een praatje te maken.
Vandaag om 5 uur hebben we weer een kinderdisco, met Bollooooo de beer natuurlijk.


Het hoogseizoen komt eraan, waar ik super veel zin in heb. En over iets minder dan een maandje zie ik papa en mama hier in Oostenrijk!


Tschüsssssssss